لیست کارهای شما بزرگ‌تر از سطح توانایی شماست و نمی‌توانید مطابق لیست پیش بروید. آیا دلیل آن اهمال‌کاری نیست؟
شما وظایف و اهدافی دارید که همه را لیست کرده‌اید و تاریخ اکثر آن‌ها امروز و فردا است.
البته خوب است که مشغول باشید، اما نه خیلی و نه برای مدت طولانی بدون وقفه.
آخرین باری که دیگر نگران هیچ‌چیز نبودید، کی بود؟
تلاش سخت برای دستیابی به مدیریت زمان و بهره‌وری کامل، شمارا فرسوده کرده است. تنبلی را به زندگی خود برگردانید.
منظورتان را می‌دانم، گفتن آسان‌تر از کار است، درست است؟
کارهای زیادی وجود دارد که شما باید انجام دهید و شما نمی‌توانید فقط آن را رد کنید یا آن را به شخص دیگری واگذار کنید.
تنبلی به معنی عدم تمایل به فعالیت یا تلاش، علیرغم برخورداری از توانایی کافی است.
این پدیده مزمن دلایل مختلفی ازجمله، کمال‌گرایی، خودکم‌بینی، عدم آینده‌نگری، راحت‌طلبی، افسردگی، مشکلات بدنی و غیره دارد.
اما دلیل آن هرچه که هست باید فوراً آن را شناسایی کنید و با تنبلی‌تان مقابله کنید.
بیشتر بخوانید: خودشکوفایی چیست؟ ویژگی‌های افراد خودشکوفا چیست1- یکی از مهم‌ترین دلایل تنبلی، نداشتن اولویت‌بندی در زندگی برای رسیدن به اهداف بلندمدت و کوتاه‌مدت است.
اگر فردی برای انجام کارهایی که قرار است در یک روز انجام دهد، اولویت‌بندی درستی نداشته باشد به‌احتمال‌زیاد از انجام یک یا چند کار مهم بازخواهد ماند.
2- یکی از دلایل دیگر اهمال‌کاری ، حس لذت‌جویی است.
بعضی افراد با این تفکرات اشتباه که الان را باید غنیمت شمرد و از آن لذت برد به انجام کارهای دیگر تمایلی ندارند.
3- کمال‌گرایی هم یکی از دلایل اهمال‌کاری است.
بعضی افراد به این دلیل که دوست دارند هر کاری که انجام می‌دهند، بی‌عیب و نقص باشد از انجام کارهایی که فکر می‌کنند ممکن است در انجام آن‌ها ضعف‌هایی داشته باشند، دست برمی‌دارند.
4- لجبازی هم عامل دیگری برای تنبلی است؛
به‌طور مثال بعضی افراد به دلیل دلخوری از فرد دیگری، به‌طور آگاهانه و به خاطر لجبازی از انجام بعضی کارهای مهم و تأثیرگذار در زندگی‌شان سر باز می‌زنند که این هم یک نوع تنبلی محسوب می‌شود.
5- درشت‌نمایی و ریز نمایی کارها هم باعث تنبلی در انجام کارها می‌شود.
بعضی افراد انجام بعضی کارها را در ذهنشان آن‌قدر بزرگ می‌کنند که از مواجه‌شدن با آن وحشت می‌کنند و گاهی هم بعضی کارها را آن‌قدر کم‌اهمیت و ساده می‌بینند که مدام زمان انجام آن را به عقب می‌اندازند که این هم نوعی تنبلی محسوب می‌شود.
برخی افراد هستند که باور ندارند تنبل هستند و به همین دلیل تلاشی برای رفع تنبلی خودشان نمی‌کنند.
اما از روی برخی نشانه‌ها می‌توانیم متوجه بشویم که آیا تنبل هستیم یا خیر؟ و سؤال دوم اینکه در چه حوزه‌هایی از زندگی تنبلی می‌کنیم؟
چون ممکن است فردی در برخی حوزه‌های زندگی اصلاً اهمال‌کاری نکند و کارها را دقیق و درست هم انجام بدهد،
ولی در برخی حوزه‌ها اتفاقاً رفتارهای خوبی از خود نشان نداده و تنبلی کند.
از روی برخی نشانه‌ها می‌توانید متوجه شوید تنبل هستید یا خیر. بهتر است با خودمان روراست باشیم.
اگر در حوزه‌ای تنبلی می‌کنیم و نشانه‌های تنبلی در وجود ما دیده می‌شود، برای درمانش کاری بکنیم تا همین تنبلی‌های جزئی برایمان مشکلات بعدی ایجاد نکند.
پیشنهاد عالی برای شما: ۵ دلیل برای اینکه چرا به رویاهایمان نمیرسیمبرخی از نشانه‌های تنبلی عبارت است از:
1- بهانه آوردن و توجیه کردن:
کارهایی را باید طبق برنامه‌ریزی پیش ببریم ولی به‌جای آنکه به فکر انجام دادن کار باشیم بهانه‌های مختلفی می‌آوریم و توجیه می‌کنیم که الان وقت کار دیگری است یا حالمان بد است و کار دیگری نمی‌توانیم انجام بدهیم.
معمولاً وقتی می‌خواهیم تنبلی کنیم، به سراغ انواع و اقسام روش‌های توجیه کردن می‌رویم و مسیر اهمال‌کاری را پیش می‌گیریم.
2- احساس بیماری:
خیلی اوقات در شرایطی قرار می‌گیریم که حتی جسم ما در تنبلی کردن به ما کمک می‌کند.
مثلاً قرار است کاری را انجام دهیم، ولی ناگهان دچار سردرد، دل‌درد و انواع دردهای عجیب می‌شویم.
برخی از این دردها کاملاً تلقینی هستند و مجدداً با همین ابزار اهمال‌کاری خودمان را توجیه می‌کنیم.
با خودتان روراست باشید و دقیقاً معلوم کنید که دلیل بیماری شما تنبلی بوده یا واقعاً بیمار هم بودید.
3- اصلاً اعتقادی به تنبلی کردن نداریم:
سخت‌ترین وضعیت حالتی است که در حوزه‌ای تنبلی می‌کنیم ولی با خودمان صادق نیستیم و روراست نمی‌خواهیم قبول کنیم که تنبل هستیم و اصلاً اعتقادی به تنبلی کردن نداریم.
وقتی دیدید خیلی جدی و بسیار ناباورانه به موضوع تنبلی نگاه می‌کنید، شک نکنید که در حوزه‌هایی تنبلی کرده‌اید و حالا دارید انکار می‌کنید.
معمولاً افرادی که از همان اول منکر تنبلی می‌شوند، در خلوت باید با خودشان سنگ‌هایشان را باز کنند.
4- اولویت دادن به کارهای دیگر:
برخی اوقات حوصله انجام دادن یک سری کارها را نداریم و خیلی منطقی خودمان را توجیه می‌کنیم که الان وقت انجام فلان کار نیست و باید به کار دیگری پرداخته شود.
در چنین شرایطی بااینکه از درون می‌دانیم برای فرار از کار اصلی داریم اولویت‌بندی کارها را تغییر می‌دهیم ولی بازهم مسیر اشتباه را می‌رویم و به‌اصطلاح خودمان را گول می‌زنیم.
این گول زدن‌ها باعث می‌شود همیشه از برنامهٔ اصلی زندگی دور بمانیم و کارها به‌درستی پیش نرود.
به‌جای پرداختن به کار درست، به کارهای غیرضروری اولویت می‌دهیم و مسیر را اشتباه می‌رویم.
باید با خودتان روراست باشید و متوجه شوید که چرا نمی‌توانید به آرزو و خواسته‌هایتان برسید؟
اگر صادقانه به فکر حل مسئله هستید، بخشی از مشکلات از تنبلی‌های کوچک و ساده پیش می‌آید و ما آن را پنهان می‌کنیم.
۵- همه افراد می‌توانند در حوزه‌های مختلفی تنبلی کنند:
همیشه باید یادمان باشد که هرکسی ممکن است در برخی حوزه‌ها تنبلی‌های داشته باشد.
مثلاً گاهی ممکن است فردی در کسب‌وکار و …. بسیار قدرتمند پیش برود ولی مثلاً در ورزش کردن و رسیدگی به‌سلامتی خودش اهمال‌کاری کند.
بیشتر بخوانید: ۵ عادتی که باید کنار بگذارید اگر می‌خواهید موفق شوید!
1- تنبلی را در آغوش بگیرید
شما مشتاق هستید که در هر زمان هرچه بیشتر مثمر ثمر باشید. مشکلی در این زمینه وجود دارد، انسان‌ها برای بهره‌وری 24/7 ساخته نشده‌اند.
هیچ‌کس برای مدیریت زمان هر ثانیه عالی نیست.
یکی از بهترین کارهایی که می‌توانید برای افزایش بهره‌وری انجام دهید این است که کمی به خودتان استراحت دهید.
مهم نیست که چه‌کاری انجام می‌دهید، اگر بیش از 30 یا 40 دقیقه کاری را انجام دادید، مغز شما بیش‌ازحد به آن عادت کرده است.
این بدان معنی است که شما شروع به اشتباه کردن خواهید کرد.
یک وقفه بسیار کوتاه به شما امکان می‌دهد تا تمرکز ذهنی خود را حفظ کنید، و یک وقفه طولانی‌تر تمام بدن و همچنین ذهن شمارا تازه می‌کند.
وقتی صحبت از مدیریت زمان می‌شود، تعجب‌آور نیست که اگر کارهای کمتری برای انجام کار دارید، ناگهان مدیریت زمان آسان می‌شود.
اگر واقعاً سعی می‌کنید به‌جای انرژی و انگیزه، زمان را مدیریت کنید، ممکن است کارهای خیلی زیادی برای انجام کار داشته باشید.
ساده‌ترین راه برای آزمایش این تئوری، کاهش لیست کارهای شما است. اگر این کمک کند، مشکل حل می‌شود.
اگر پس از به نصف رساندن وظایف خود هنوز مشکل وجود دارد، مشکل این است که شما کار خود را اشتباه انجام می‌دهید.
پیشنهاد عالی برای شما: ۷ سوال متفکرانه که منجر به عادات بهتر می‌شوند2- مشکل اصلی را پیدا کنید
هر وقت اهمال‌کاری سراغتان آمد، لحظه‌ای تأمل‌کنید. ببینید مشکل کجاست و این مسئله ناشی از چه عامل یا عواملی است.
تنبلی به‌طورکلی یک نشانه است، یعنی نتیجه‌ای از یک مشکل محسوب می‌شود و خود معلول علتی است که باید کشف و حل شود.
دلایل مختلفی برای تنبلی وجود دارد ازجمله بی‌انگیزگی، خستگی، ترس، بی‌علاقگی و…. دلایل تنبلی را کشف و سعی کنید با درمانش از عقب‌ماندگی و بی‌انگیزگی ناشی از آن دور شوید.
3- اهداف دست‌یافتنی برای خود تعیین کنید
برای خود هدف داشته باشید. اهدافی که قابل دستیابی باشند و برای تلاش کردن به شما انگیزه بدهند.
برای اینکه سرخورده نشوید، اهدافی در تناسب با استعدادها و مهارت‌هایتان داشته باشید. این موضوع بسیار مهم است.
فرض کنید نه آمادگی جسمانی خوبی دارید و نه وضعیت مالی چندان مطلوبی، و با همهٔ این احوالات می‌خواهید در سال آتی قهرمان اسب‌سواری با مانع بشوید.
خب طبیعتاً این نوع هدف‌گذاری پوچ و بی‌معنی است. فهرستی از اولویت‌های خود تهیه کنید.
این اولویت‌بندی باید بر اساس زمان و اهمیت کارها صورت بگیرد.
اهداف و برنامه‌های خود را مکتوب کنید. حساب کارها را از دست ندهید. سعی کنید میزان پیشرفت خود را بررسی و ملاحظه کنید.
در این صورت ذهنتان انسجام خوبی برای پیگیری کارها و فعالیت‌ها پیدا می‌کند و به‌جایی خواهید رسید که اهمال‌کاری به‌طورکلی از دایرهٔ لغات شما حذف می‌شود.
برای درمان اهمال‌کاری باید انگیزهٔ خود را در موارد مختلف زندگی قوی کنید. می‌توانید دفترچه‌ای تهیه و آرزوهای خود را در آن یادداشت کنید.
دوست دارید به چه نقطه‌ای برسید. چنین چشم‌اندازی شمارا پرانرژی می‌کند و نیروی حرکت به جلو را به شما تقدیم می‌کند.
دوست دارید چطور زندگی کنید؟ اوقات فراغتتان را چگونه بگذرانید؟ می‌خواهید چقدر درآمد داشته باشید؟
همه را بنویسید و برای دستیابی به یک‌یک آن‌ها تلاش کنید. می‌توانید اهداف و آرزوهایتان را روی کاغذ بنویسید و در معرض دیدتان بگذارید.
مثلاً آن‌ها را روی یخچال، رایانه، درِ کمد و … بچسبانید. از آرزوهایتان حرف بزنید و خود را ملزم کنید که به آن‌ها دست بیابید.
حتما مطالعه کنید: ۵ توصیه فوق‌العاده برای زندگی و کسب و کار شما4- کارتان را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید
یکی از دلایلی که باعث می‌شود کارها را به زمان دیگری موکول کنیم این است که به‌صورت ناخودآگاه تصور می‌کنیم که کار برای ما بیش‌ازاندازه حجیم است.
پیشنهاد می‌کنیم کار اصلی را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و به‌صورت مجزا روی هر مرحله تمرکز کنید.
اگر مشکل برطرف نشد، باید این کار را ادامه دهید و بخش‌ها را کوچک‌تر کنید.
به‌زودی متوجه می‌شوید وظیفه‌ای که به عهده‌دارید، ساده‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید و ترجیح می‌دهید که بلافاصله کار را تمام کنید.
5- محیط پیرامون خود را تغییر دهید
محیط‌های مختلف تأثیرات متفاوتی بر میزان بهره‌وری ما دارند. به میز کار و اتاق خود نگاه کنید.
این محیط شمارا به کار کردن ترغیب می‌کند یا اینکه باعث خواب‌آلودگی می‌شود؟
اگر حالت دوم درست باشد، پس بهتر است محیط کار خود را تغییر دهید.
فراموش نکنید محیطی که قبلاً در شما ایجاد انگیزه می‌کرد، احتمالاً پس از چند مدت چنین تأثیری نخواهد داشت.
در این صورت، زمان آن رسیده که محیط اطراف خود را کمی تغییر دهید.
6- یک جدول زمانی جزئی با ضرب‌الاجل‌های مشخص طراحی کنید
اگر فقط یک ضرب‌الاجل برای تحویل کار داشته باشید، به‌راحتی دچار عادت اشتباه به تعویق انداختن کارها می‌شوید.
در این حالت احساس می‌کنیم که وقت کافی داریم و کار را به زمان دیگری موکول می‌کنیم.
همان‌طور که در بالا اشاره شد، پروژه‌ای که در دست دارید را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید؛
سپس یک جدول زمانی کلی طراحی کنید که مهلت پایانی هرکدام از مراحل با جزئیات در آن مشخص‌شده باشد.
به‌این‌ترتیب می‌دانید که برای هرکدام از وظایف، یک مهلت مشخص دارید که باید در همان تاریخ انجام شود.
این جدول زمانی باید تااندازه‌ای برنامه‌ریزی‌شده باشد که اگر یکی از کارها را به‌موقع انجام ندهید، تمامی مراحل دیگر را تحت تأثیر قرار بدهد.
با این روش، حالت ضروری برای انجام کار نیز ایجاد می‌شود. می‌توانید بسته به حجم پروژه، آن را در بخش‌های ماهانه، هفتگی و سپس روزانه تقسیم کنید.
7- با افرادی معاشرت کنید که انگیزهٔ لازم را در شما ایجاد می‌کنند
بدون شک اگر ده دقیقه با افرادی مثل «بیل گیتس» و «استیو جابز» صحبت کنید، حتماً انگیزهٔ لازم برای کارکردن را پیدا خواهید کرد.
افرادی که با آن‌ها معاشرت می‌کنیم بر رفتارهایمان تأثیر می‌گذارند.
قطعاً نمی‌توانیم به «بیل گیتس» و «استیو جابز» دسترسی داشته باشیم، اما این ویژگی در هر حالتی قابل‌اجراست.
از میان دوستان، خانواده، همکارها و غیره، با افرادی معاشرت کنید که انگیزه و نیروی محرکهٔ لازم را ایجاد می‌کنند؛ این افراد معمولاً سخت‌کوشی بیشتری دارند.
به‌زودی متوجه می‌شوید که روحیه و انرژی آن‌ها به شما نیز منتقل‌شده است.
8- واقع‌بین باشید
برنامه‌ریزی معقول داشته باشید و به آن پایبند بمانید. تحت هیچ شرایطی قوانینی را که برای انجام کارهایتان تنظیم کرده‌اید،
بر هم نزنید که البته این به معنی ترک استراحت و تفریح نیست.
میان کار و فعالیت تعادل ایجاد کنید. در هر کاری منظم و سرسخت باشید.
وقتی کارتان را به نحو احسن انجام بدهید، استراحت برایتان شیرین‌تر خواهد بود.
با درمان اهمال‌کاری روحیه بهتری پیدا می‌کنید و تفریح و استراحت معنای خوبی به زندگی‌تان می‌بخشد.
9- تسلیم نشوید
هرگز عقب نکشید. در مسیر رسیدن به هدف، هزارویک‌شب مانع روبه‌روی شما خواهد بود.
به خود جرئت جنگیدن بدهید. عقب‌نشینی کار ترسوهاست.
به خودتان تلنگر بزنید و یادآوری کنید برای رسیدن به هدفی مهم قدم در این راه دشوار گذاشته‌اید، هدفی که ارزش تحمل سختی‌ها را دارد.
تسلیم نشوید، مسیر را بشکافید و به جلو حرکت کنید.
تمام حقوق مادی و معنوی برای ویدان محفوظ می‌باشد
