رهبران کسبوکار بیشتر روی بیماری همهگیر Covid-19 متمرکزشدهاند، اما بحران سلامت روان کارکنان نیز وجود دارد که درنتیجه قرنطینههای جهانی و تغییر سریع و ناگهانی کار در خانه شروع به ظهور میکند.
یک نظرسنجی جهانی از بیش از 2،700 کارمند در بیش از 10 صنعت در ماه مارس و آوریل 2020 توسط Qualtrics و SAP انجامشده است.
ما بهعنوان یک انسان میتوانیم از عهده تحولات برآییم، اما با عدم اطمینان بهخوبی کنار نمیآییم.
با توجه به عدم اطمینان زیادی که همه با آن روبرو هستند - ازنظر اقتصادی، شخصی و شغلی - آمار بهداشت روان به همان اندازه قابل پیشبینی و نگرانکننده هستند.
با استفاده از دادههای نظرسنجی و مطالعات و تجربیات پنج مرحله شناسایی شده است که هر رهبر و مدیر باید در شرایط بحرانی برای مراقبت از سلامت روان کارکنان خود انجام دهد.
تقریباً 40٪ از افراد میگویند که شرکت آنها از زمان شروع بیماری همهگیر درباره سلامتیشان سؤال نکرده است. این تکاندهنده است.
38 درصد افراد این گروه میگویند که از زمان شیوع بیماری همهگیر، سلامت روان آنها کاهشیافته است.
اگر از حال آنها نپرسیم چگونه میتوانیم به آنها کمک کنیم؟ بنابراین اولین قدم این است که فقط بپرسید، "حال شما خوب است؟"
تمایل به رعایت حریم خصوصی مانع این مکالمات بین مدیر و کارمند میشود.
اما در مطالعه ما، تقریباً از هر پنج نفر سه نفر اظهار داشتند که با سؤال فعالانه از آنها در مورد بهداشت روانی خود، با مدیرشان احساس راحتی میکنند.
مهمتر از همه، بیش از 40٪ از مردم میگویند که میخواهند مدیرشان موضوع را بررسی کند.
بنابراین با پرسیدن اینکه افراد مشکلی ندارند، در صحبت را بازکنید و سپس بگذارید آنها از راهی که مناسب آنها است عبور کنند، با این فرض که حدود 40 درصد کارمندان ترجیح دهند درگیر نشوند. مشکلی هم نیست.
برای کارکنانی که ترجیح میدهند درباره سلامت روان خود صحبت کنند، مدیران باید گوش دادن حمایتی را تمرین کنند.
سعی نکنید همه مشکلات را یکباره حل کنید.
در عوض فقط گوش دهید، به دنبال درک واقعی باشید و اطمینان حاصل کنید که مردم احساس شنیده شدن دارند.
و از آزادانه صحبت کردن نترسید. گفتگوی متقابل میتواند ابزاری قدرتمند برای اعتمادسازی باشد.
بگویید خودتان در این شرایط چه اقداماتی انجام میدهید.
آسیبپذیر باشید طبق اطلاعات، تقریباً 40٪ از افراد در هر سطح ارشدی یک شرکت افت سلامت روان را تجربه کردهاند.
این بدان معناست که چه مدیرعامل باشید، چه یک مدیر سطح متوسط یا یک کارمند درجهیک، به همان اندازه رنج میبرید.
هرچه افراد زودتر متوجه شوند که در این کار تنها نیستند، بهتر میتوانیم از یکدیگر حمایت کنیم.
همه ما باید یاد بگیریم که گوش دادن حمایتی و فعالانه را نشان دهیم و بهطور مناسب در برابر یکدیگر آسیبپذیر باشیم،
درک کنیم که اگرچه همه شرایط ما متفاوت است، اما همه آنها در نوع خود دشوار است.
صحبت در مورد بهداشت روان مکالمهای تمام و کمال نیست.
یکی از راههای کمک به مردم برای مقابله با عدم اطمینان، ایجاد ثبات، بهویژه در نحوه و زمان برقراری ارتباط است.
وقتی نوبت به بیماری همهگیر میرسد، بیش از 90٪ از مردم اظهار داشتند که حداقل ارتباط هفتگی شرکت خود را میخواهند.
29٪ گفتند که ارتباط روزانه را ترجیح میدهند.
وقتی صحبت از سلامت روان بهطور خاص میشود، مردم میگویند مؤثرترین شکل ارتباط تماس تلفنی مستقیم با مدیر است.
کارکنانی که میگویند مدیرشان در برقراری ارتباط مهارت ندارد 23٪ بیشتر احتمال دارد با افت بهداشت روان مواجه شوند.
برقراری ارتباط منظم و مداوم از سوی مدیران برای اطمینان از اینکه مردم احساس حمایت میکنند، ضروری است.
این فقط کمک به مدیران نیست که از تیمهای خود مراقبت کنند، ما باید از مدیران خود نیز مراقبت کنیم
و ما باید این کار را انجام دهیم درحالیکه یک ضربان ثابت را برای کل شرکت حفظ میکنیم.
برای انجام هرچه بهتر این کار در مقیاس، شرکتها باید بهطور مداوم در رابطه با سلامت روان کارکنان نظرسنجی انجام دهند تا از عملکرد هر تیم، بخش و کل شرکت مطلع شوند.
این لحظهای نیست که بهعنوان یک رهبر واکنش نشان دهید: شما باید از روندها پیشی بگیرید و احساسات نیروی کار خود را درک کنید تا بتوانید سریع اقدام کنید.
مطالعه نشان داد که تقریباً از هر سه کارمند یک نفر میگوید تیم آنها هنگام کار در خانه ارتباط غیررسمی را برقرار نمیکند.
افرادی که فاقد تماس غیررسمی هستند، 19 درصد بیشتر احتمال دارد که از آغاز بیماری همهگیر، کاهش سلامت روان را گزارش کنند.
بسیاری از این موارد ناشی از این واقعیت است که باوجود بسیاری از افراد در قرنطینه در خانههای خود،
ما فرصت مکالمه سرد و اجرای بداهه را ازدستدادهایم که به ما انرژی میبخشد و ایدهها و همکاریهای جدیدی ایجاد میکند.
ما دقیقاً نمیتوانیم این کار را تکرار کنیم، اما دیدهایم که بسیاری از تیمهای ما ساعاتی از خوشگذرانی مجازی را برای پایان هفته برگزار میکنند
یا یک ناهار مجازی دارند که در آن افراد فقط میتوانند از پس آن برآیند، داستانها را به اشتراک بگذارند و ارتباط برقرار کنند.
در آخر، اطمینان حاصل کنید که در مورد منابع بهداشت روان که در شرکت شما در دسترس همه است، کاملاً واضح و روشن هستید.
تقریباً نیمی از کارگران گفتند که شرکت آنها منابع بهداشت روان را که در دسترس آنها است، بهطور فعالانه تقسیم نکرده است.
برای اطمینان، برخی از مردم میخواهند و باید از این منابع استفاده کنند، اما افراد بیشتری فقط میخواهند بدانند که منابع در آنجا وجود دارد.
همانطور که اشاره کردیم، مردم با عدم اطمینان خوب عمل نمیکنند.
به همین دلیل است که فقط دانستن منابع در دسترس تا حد زیادی به کاهش اضطراب و استرس کمک میکند.
افرادی که گفتند شرکتشان بهطور فعالانه چگونگی دستیابی به منابع بهداشت روان را تقسیم کرده است، 60٪ احتمال دارد که بگویند شرکت آنها به فکر سلامتی آنها است.
بحران سلامت روان ناشی از Covid-19 جدی است و برای مدتی در آینده با ما خواهد بود.
بیایید با دلسوزی، صداقت و صراحت به آن نزدیک شویم. تا رهبران بهتر، افراد بهتر و شرکتهای بهتری داشته باشیم.