بازارهای نوظهور، در رشد اقتصاد جهانی نقش بسزایی ایفا می‌کنند. کشورهایی که به سمت توسعه حرکت می‌کنند و حجم زیادی از تولیدات اقتصادی را عهده‌دار هستند، این بازارها را شکل می‌دهند.
درک اینکه چه چیزی اقتصاد یک کشور را به‌عنوان یک بازار نوظهور معرفی می‌کند به شما کمک خواهد کرد تا در تعیین نوع کشورهایی که سرمایه‌گذاری در آنها سود بالایی دارد، موفق عمل کنید.
در این مقاله به تعریف بازارهای نوظهور خواهیم پرداخت و لیستی از ویژگی‌های آنها را در اختیارتان قرار می‌دهیم.
بازار نوظهور چیست؟
بازار نوظهور یا اقتصاد بازار در حال ظهور یا EME، شامل سیستم‌های مالی کشورهای درحال‌توسعه و انتقال به سمت بازار آزاد یا مختلط است.
اغلب بازارهای نوظهور، سرمایه‌گذاری‌های استراتژیکی انجام می‌دهند که به افزایش ظرفیت تولیدشان کمک می‌کند.
به همین منظور، آنها تلاش می‌کنند تا از یک اقتصاد سنتی که بیشتر بر صادرات کشاورزی و مواد خام تمرکز دارد، به سمت اقتصاد متمرکز بر تولید پیش بروند.
اهداف اصلی بازارهای نوظهور، صنعتی‌شدن سریع و فراهم‌آوردن بستر یک زندگی باکیفیت بهتر برای شهروندانشان است.
درصورتی‌که کارشناسان کشوری را به‌عنوان یک بازار نوظهور تلقی کنند، نشان‌دهنده پیشرفت اقتصادی مثبت در آن کشور است.
ویژگی‌های بازارهای نوظهور
در این بخش، به هشت ویژگی بازارهای نوظهور اشاره خواهیم کرد:
1. رشد اقتصادی سریع
یک روش برای توصیف بازار نوظهور، تجزیه‌وتحلیل رشد اقتصادی آن یا درصد افزایش تولید ناخالص داخلی واقعی (GDP) آن است.
معمولاً زمانی کارشناسان کشورها را به‌عنوان بازارهای نوظهور در نظر می‌گیرند که حداقل رشد 3 درصدی (یا بیشتر) تولید ناخالص داخلی را شاهد باشند. اما هنوز معیارهای تبدیل‌شدن به یک کشور توسعه‌یافته را ندارند.
2. نوسانات بالا
ممکن است نوسانات زیاد شامل مواردی همچون بلایای طبیعی و عدم ثبات در امر سیاست داخلی باشد.
اقتصادهای سنتی که متکی بر کشاورزی هستند، ممکن است در زمان مواجهه با بلایای طبیعی، آسیب‌پذیر باشند.
اما بازارهای نوظهور در تلاش‌اند تا سیستم اقتصادی خود را به ساختاری مبدل کنند که بتواند در برابر چنین حوادثی مقاومت کند.
همچنین ممکن است نوسانات زیاد شامل ریسک‌های بزرگ اقتصادی در یک کشور یا شوک‌های قیمت خارجی باشد.
این‌ها وقایعی هستند که تغییرات قابل‌توجهی در اقتصاد یک کشور ایجاد خواهند کرد.
برای مثال، ممکن است کشوری که وابسته به درآمدهای گاز طبیعی و نفت است، با کاهش قابل‌توجه قیمت انرژی در سطح جهان، دچار بحران اقتصادی گردد.
3. درآمد سرانه کمتر
دیگر ویژگی که به تعیین نوظهور بودن بازار یک کشور کمک می‌کند، میزان درآمد سرانه (PCI) یک کشور یا متوسط درآمد سرانه در یک منطقه خاص است.
متخصصان با تقسیم درآمد ملی یک کشور بر میزان جمعیت آن، کیفیت و استاندارد زندگی یک جمعیت را محاسبه می‌کنند.
معمولاً بازارهای نوظهور در مقایسه با سایر کشورهای توسعه‌یافته، دارای میزان درآمد سرانه پایین یا متوسط هستند، به این معنی که درآمد خانوار پایینی دارند.
4. نوسانات ارز
عموماً بازارهای اقتصادی نوظهور، تجربه نوسانات ارزی یا کالایی را دارند. زمانی که ارزش ارزها و کالاهای جهانی، مانند غذا یا نفت، به طور چشمگیری افزایش یا کاهش می‌یابد، موجب این رخداد می‌شود.
به‌عنوان‌مثال، بر اساس چشم‌انداز بهداشت محیطی، زمانی که در سال 2008 در ایالات متحده، به تولید اتانول ذرت یارانه تعلق گرفت، در برخی از بازارهای نوظهور افزایش قیمت مواد غذایی و روغن، دیده شد.
5. بخش نظارتی
بازارهای نوظهور معمولاً به داشتن یک نهاد نظارتی، یک بازار برای سرمایه‌گذاری و یک ارز رایج نیاز دارند.
دولت‌ها و دیگر سازمان‌ها، این نهادهای نظارتی را جهت مدیریت عادلانه و اجرای بازارهای مالی تأسیس می‌کنند.
به‌عنوان‌مثال، واحد پول رایج چین یوان چین است و این کشور یک نهاد نظارتی را به‌واسطه کمیسیون تنظیم چین اداره می‌کند.
6. ماهیت انتقالی
بازارهای نوظهور در حال گذار و یا تبدیل‌شدن از اقتصاد بسته به اقتصاد باز هستند.
بدین منظور، آنها در جهت افزایش فعالیت اقتصادی تلاش می‌کنند تا تجارت بین‌الملل را تقویت کنند و به‌جای کشاورزی بیشتر بر تولید متمرکز شوند.
برای مثال، ممکن است یک بازار نوظهور تعرفه‌های حمایتی خود را کاهش دهد تا در بازار بین‌المللی رقابت ایجاد کند که به افزایش تنوع صادرات و واردات کمک خواهد کرد.
نیز ممکن است یک بازار نوظهور محدودیت‌های ایجاد و راه‌اندازی مشاغل در داخل کشور را کاهش دهد.
7. پتانسیل رشد
اغلب بازارهای نوظهور سیاست‌هایی مانند حمایت از رشد سریع اقتصادی و صنعتی‌شدن را اجرایی می‌کنند که به افزایش پتانسیل رشدشان کمک کند.
در بیشتر موارد، این سیاست‌ها سبب افزایش درآمد سرانه قابل تصرف، کاهش نرخ بیکاری و ایجاد زیرساخت‌های بهتر می‌گردد.
معمولاً کشورهایی که صنعتی‌شدن را زود تجربه کردند، این تغییرات را زودتر ایجاد کرده‌اند. کارشناسان اغلب این کشورها را تحت عنوان کشورهای توسعه‌یافته خطاب می‌کنند.
8. جمعیت جوان
اغلب بازارهای نوظهور جمعیت جوان را شامل می‌شوند و این موضوع سبب ایجاد نیروی کار وسیع و افزایش توانایی تولید کالا و ارائه خدمات خواهد شد.
کشورهایی که انتظار دارند در دو دهه آینده شاهد افزایش جمعیت کار خود باشند، پتانسیل افزایش نیروی کار را دارا هستند.
صندوق‌های بازارهای نوظهور
صندوق‌های بازارهای نوظهور، صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل یا ETFهایی هستند که در شرکت‌های دولتی که در کشور یا ناحیه دارای بازار نوظهور تأسیس شده‌اند یا دائماً در حال معامله هستند، سرمایه‌گذاری می‌کنند.
این صندوق‌ها می‌توانند در یک موقعیت جغرافیایی ویژه و یا یک کشور خاص سرمایه‌گذاری کنند. درحالی‌که صندوق بازارهای نوظهور منحصر به بازارهای نوظهور نیستند، اما بیشتر دارایی‌هایشان از این مناطق است.
مزیت‌های سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور
سرمایه‌گذاران به دلیل رشد بالا، جذب بازارهای نوظهور می‌شوند. ازآنجایی‌که بازارهای نوظهور در حال تغییر بزرگ در فعالیت‌های اقتصادی هستند، می‌توانند با سرعتی سریع رشد کنند.
این ویژگی فرصتی برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند تا وارد بازار شوند. علاوه بر فرصت رشد بالا، بازارهای نوظهور ریسک‌های متفاوتی برای سرمایه‌گذاران دارد.
سرمایه‌گذاری در این بازارها فرصت‌های سرمایه‌گذاری جدیدی را پیشرو قرار می‌دهد که ممکن است ارتباط نزدیکی با بازارهای داخلی نداشته باشند. اقتصاد یک بازار نوظهور ممکن است دچار نوسانات ناگهانی شود.
بازارهای نوظهور به رشد اقتصادی جهانی کمک می‌کنند و برای سرمایه‌گذاران خارجی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. بخشی از مزیت‌های این بازارها برای سرمایه‌گذاران عبارت‌اند از:
- برندسازی در منطقه‌ای با رقابت کم یا بدون رقابت
- کسب اعتبار جهت گسترش به بازارهای نوظهور
- ارائه کالاهایی که در حال حاضر برای یک کشور دارای بازار نوظهور در دسترس نیستند
- کسب سود بالاتر و پتانسیل پربازده
- تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری
کدام کشورها بازارهای نوظهور هستند؟
کشورهایی که سریع‌ترین رشد در بازارهای نوظهور را دارند شامل هند، چین، برزیل، مکزیک، آفریقای جنوبی، کره جنوبی، فیلیپین، مالزی و چند کشور دیگر هستند.
چرا باید در بازارهای نوظهور سرمایه‌گذاری کنیم؟
سرمایه‌گذاری در بازارهای اقتصادی نوظهور، گزینه جذابی برای سرمایه‌گذاران خارجی است که دارای سال‌ها تجربه هستند. اقتصادهای نوظهور به دلیل رشد و تولید ناخالص داخلی بالا، بازده سرمایه‌گذاری بیشتری دارند.
بااین‌وجود، سرمایه‌گذاران باید محتاطانه عمل کنند و قبل از سرمایه‌گذاری بزرگ، بازار را مورد تجزیه‌وتحلیل و مطالعه قرار دهند.
حرف پایانی
بازارهای نوظهور فرصتی عالی به‌منظور افزایش تنوع سبد سرمایه بدون محدودیت رشد در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهند.
باوجوداینکه سرمایه‌گذاری دارای ریسک و گاهی بی‌ثباتی است، اما با رشد اقتصاد نوظهور، کسب‌وکار اصلی اغلب رشد بسیاری را تجربه می‌کند. سرمایه‌گذاران باید قبل از ورود به این حوزه، بررسی‌های لازم را در مورد این نوع بازارها انجام دهند.
